Ook dit jaar is er elke week een liturgische schikking in de Veertigdagentijd.
Het thema van de Protestantse Kerk is 'Liefde voor jou'. De schikkingen sluiten daar bij aan.
Als basis voor de schikking gebruiken we kronkelige takken zoals hazelaar en kronkelwilg. Als de liefde belangrijk is om je in te leven in verhalen van de ander, dan is dat niet een rechtlijnig pad maar een route met onverwachte wendingen. Meebewegen en luisteren zijn dan van belang. Met deze kronkeltakken maken we iedere week een andere op de natuur geïnspireerde organische vorm zoals een boog, ellips en cirkel. Bij iedere viering in deze periode wordt er iets van symboliek toegevoegd aan de schikking, passend bij de lezing.

Vierde zondag in de veertigdagentijd.
We lezen vandaag in het evangelie naar Johannes over de genezing van een blinde man.
Het gaat over ogen die eerst blind waren en nu weer zien. Zo komt de man uit zijn isolement en ziet het levenslicht. Maar het gaat ook over de Farizeeën die wel kunnen kijken maar niet zien wie Jezus is.
Jezus wordt een zondaar genoemd evenals de blinde want zijn blindheid komt volgens hen voort uit zijn zonde.
Het verhaal gaat dus over kijken maar vooral hoe je kijkt.
Er was ooit een kinderliedje met als begin regel: “Pas op kleine oogjes wat je ziet, want de Vader in de hemel kijkt van boven op je neer”. Dat klonk nogal bedreigend en wordt in de kinderkerk hier vast niet geleerd.
Als je “Pas op” vervangt door “Let op” dan kantelt de tekst.
Aan ons de opdracht op goed te kijken om te zien wat God van ons verlangt.
Het grote oog als schikking spreekt voor zichzelf.

Derde zondag in de veertigdagentijd
In het Johannes evangelie lezen we over het gesprek van Jezus met de Samaritaanse vrouw.
Ze zijn heel eerlijk tegenover elkaar en discussiëren over de vraag waar God moet worden aanbeden.
Reflecterend over de verscheidenheid tussen de Joden en Samaritanen maakt Jezus voor het eerst duidelijk wie hij is: De Messias. Door te bidden in Geest en in waarheid, waar dan ook, toont hij zich de verbinder.
Geloof ontdekken bij mensen die religieus, geografisch of maatschappelijk mijlenver bij je vandaan staan is een van de meest louterende ontmoetingen die je in dit leven kunt hebben.
In de schikking zien we de waterbron in een intieme omgeving . Door de spiegel wordt het reflecterende gesprek gesymboliseerd.

Op 5 maart lezen we Matteüs 17:1-9. Het is zondag Reminiscere, “Gedenk”.

Jezus worstelt met de dingen waar Hij als een berg tegenop ziet. Mozes en Elia hebben ervaring met “een tijd van veertig”. Elia maakte net zoals Jezus een tocht van 40 dagen door de woestijn en Mozes zwierf daar zelfs 40 jaar rond. Veertig staat voor iets dat heel lang duurt en in zo’n periode heb je een ander nodig om daar goed doorheen te komen. Liefst met iemand met woestijn ervaring die weet hoe je daar kunt overleven.

De witte tulpen op de berg symboliseren Jezus, Elia en Mozes.

Op 26 februari lezen we Matteüs 4: 1-11. Het is zondag Invocavit, “Roept Hij mij aan….”
Op weg naar Pasen wordt Jezus aan het begin van zijn openbare optreden 40 dagen geconfronteerd met de macht en het kwade. Hij wordt op de proef gesteld.
Hij moest kiezen tussen Goed en Kwaad en met zijn keuzes laat hij zien hoe je dat kunt doen. Uiteindelijk geeft Hij zelfs zijn leven uit liefde voor mensen. Zo inspireert Jezus ons tot op de dag van vandaag. Door hem te volgen geven we zijn liefde door aan mensen ver weg en dichtbij.
Onze levensweg is vaak net zo kronkelig als de kronkeltakken. Kiezen we de weg van de makkelijke oplossingen en snelle bevrediging zoals brood uit stenen óf voor trouw zijn aan God en onze medemens. De weg die we moeten gaan is vaak erg kronkelig!